‘สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น’ … เด็กๆก็คิดแบบนั้น

บ่นไปเถอะค่ะ พูดไปเถอะค่ะ สอนไปเถอะค่ะ… ถ้าคุณยังทำเองไม่ได้ ไม่เคยทำให้ลูกดูเป็นตัวอย่าง จะอธิบายอย่างไร เด็กๆก็ไม่เชื่อหรอก!!

การเรียนรู้อย่างเป็นธรรมชาติของเด็ก เกิดจากการสังเกตตัวอย่าง และ พฤติกรรมของคนใกล้ชิด เค้าถึงพูดกันว่า สิ่งแวดล้อม มีอิทธิพลต่อความคิด บุคลิกภาพ และ นิสัยของเด็ก ตั้งแต่เล็กยันโต

กรณีตัวอย่างของ  –เด็กพูดไม่เพราะ–

‘ลูกอยู่ดีๆ พูดหยาบ ไม่รู้ไปติดจากไหนมา เราไม่เคยพูดหยาบๆใส่เค้าเลยนะ!’

บางเคส ติดจากเพื่อนที่โรงเรียนมาสอนจริงๆ แต่อีกหลายเคส เป็นเยี่ยงนี้…

พ่อแม่ มักพูดจาไม่สุภาพ มีสบถมากมาย กับ เพื่อนๆ ซึ่งจะขอเรียกว่า พฤติกรรมเผลอ(พูดหยาบ)… พ่อแม่กลุ่มนี้ในยามปกติ มักพูดไพเราะมากกับลูกๆ แต่สิ่งที่เด็กๆเห็นบ่อยๆเช่นกัน คือ พ่อแม่ชอบเม้าท์ผสมคำไม่สุภาพกับผู้อื่น แบบเยอะ และ บ่อยมากๆ 5555 พอนึกออกใช่มั้ยคะ?

พ่อแม่มักเผลอบ่อยๆ และ คิดว่าเด็กๆคงไม่ได้ยิน ไม่ใส่ใจหรอก แต่ในความเป็นจริง  เด็กๆมีความสามารถมาก ที่จะเลียนแบบเรื่องพวกนี้ ถึงแม้ว่าคุณจะพูดเพราะกับเค้าตลอดเวลาก็ตาม…แต่เมื่อเค้าอยากโต อยากเป็นผู้ใหญ่ เค้าก็จะลองทำแบบผู้ใหญ่บ้าง และแน่นอน ต้องลองพูดจาแบบที่ผู้ใหญ่พูดกันด้วยสิ … เรื่องแบบนี้ เด็กๆเรียนรู้กันเร็วเลยทีเดียว อะไรที่ไม่ดีเนี้ยะ  ^^

เมื่อเด็กๆเห็น และ คุ้นเคยกับศัพท์ใหม่ๆ จากปากผู้ใหญ่คนสนิทแล้ว เด็กๆก็จะพูดบ้างอย่างเป็นธรรมชาติ จนพ่อแม่สะอึกเมื่อได้ยิน…. เอ๊ะ!! ลูกไปเอามาจากไหน??? คุ้นๆเนอะ….

–ดังนั้น ต้องการให้เด็กๆเติบโตมาเป็นเช่นใด โปรดทำตัวให้เด็กเห็นเช่นนั้นนะคะ–

อีกหนึ่งมุมมอง จาก #YummyMummyTarn